29 december 1932 – 18 februari 2024
Cornelio Sommaruga, Zwitsers humanitair diplomaat en voormalig voorzitter van Initiatives of Change International, is op 91-jarige leeftijd in Genève overleden.
Na een indrukwekkende carrière als Zwitserse diplomaat was hij van 1987 tot 1999 voorzitter van het Internationale Comité van het Rode Kruis (ICRC), waar hij het ICRC door de oorlog in het voormalige Joegoslavië, de eerste oorlog in Tsjetsjenië en de genocide in Rwanda leidde. Hij zei dat de moord in 1996 op zes ICRC-medewerkers in Tsjetsjenië de zwaarste uitdaging was waarmee hij tijdens zijn ambtsperiode werd geconfronteerd. Hij herstelde de dialoog tussen het ICRC en de Joodse gemeenschap door zijn openhartige erkenning van de ‘fouten en nalatigheden’ van het ICRC tijdens de moord op miljoenen Joden in de Holocaust. Hij speelde een centrale rol in het Verdrag van Ottawa. Het Verdrag verbood antipersoonsmijnen en is aangenomen door 164 landen.
Het nieuwsplatform BNN Breaking schreef: 'Hij stond bekend om zijn onverzettelijke geloof in de kracht van de dialoog, waarbij hij vaak in gesprek ging met conflicterende partijen om een veilige doorgang voor hulpverleners of de vrijlating van gedetineerden te bewerkstelligen. Deze inspanningen, soms in het geheim uitgevoerd, hebben talloze levens gered en onderstreepten het belang van de onafhankelijkheid van humanitaire organisaties bij het oplossen van conflicten.
Zijn stem, zowel streng als meelevend, werd een baken voor degenen die verstrikt raakten in het kruisvuur van conflicten. Sommaruga heeft niet alleen de koers van het ICRC bepaald, maar ook het bredere verhaal over humanitair werk aan het eind van de 20e eeuw.'
Sommaruga werd in 2000 voorzitter van de Swiss Caux Foundation. Hij steunde het initiatief om de International Association of Initiatives of Change (IofC International) op te richten, waarin nationale instanties van alle continenten samenkwamen en waarvan hij de eerste voorzitter werd.
Hij heeft veel gedaan om het internationale conferentiecentrum in Caux en het werk van Initiatives of Change in het algemeen in internationale kringen meer bekendheid te geven. Mede dankzij hem heeft de Internationale Association van IofC in 2005 de speciale raadgevende status gekregen bij ECOSOC, de economische en sociale raad van de VN, alsmede de deelnemende status bij de Raad van Europa.
Zijn enorme compassie versterkte de verzoenings- en vredesopbouwinspanningen van IofC in onder andere Centraal-Afrika en Sierra Leone.
Hij noemde IofC een ‘prachtig internationaal netwerk van gemotiveerde mensen’. In Caux was hij vaak te zien in de eetzaal, waar hij deserts serveerde en lachte met de conferentiedeelnemers. Hij begroette iedereen graag met ‘Grüss Gott’, waarbij hij uitlegde dat de begroeting, typisch voor Oost-Zwitserland, bij elke ontmoeting een derde aanwezigheid oproept. ‘We zijn niet alleen op deze wereld’, zei hij altijd.
Onze gedachten en oprechte deelneming gaan uit naar zijn familie en vrienden. Wij zullen hem missen.
IofC Internationaal en IofC Nederland.
Foto: IofC Zwitserland/Int.
Lees meer:
De filosofie van Initiatives of Change door Cornelio Summaruga