Onlangs overleed Karel Frederik Gunning, oprichter van het Artsenverbond. Aad Burger, redactielid van Nieuw Wereld Nieuws, de voorloper van Ander Nieuws, heeft hem goed gekend en van zijn hand is het onderstaand artikel.
Geboren in 1926 in Singaradja (Bali, Indonesië) waar zijn vader bestuursambtenaar was, kwam hij met zijn familie al snel naar Nederland omdat zijn moeder niet tegen het tropische klimaat was opgewassen. Zijn vader werd burgemeester van Yerseke en leerde daar de Oxford-groep kennen. De persoonlijke verandering die hij doormaakte en het samen houden van een stille tijd om Gods wil en bedoeling in het leven te vinden, zou ook voor Karel een van de pijlers van zijn leven vormen. Boven het rouwbericht stond ‘Uw Koninkrijk kome; gelijk in de hemel alzo ook op aarde.’
In Leiden wierp Karel zich op de medische studie en werd lid van de socialistische studentenvereniging Politeia. Als hij het later niet eens was met de PvdA zei hij met vuur en humor dat hij de echte socialist was gebleven. Vaak ging hij naar de conferenties van Morele Herbewapening - nu Initiatives of Change – in Caux-sur-Montreux. Op een foto uit die tijd zie ik hem op het podium samen met afgevaardigden uit Indonesië, waarbij hij vergeving vroeg voor zijn hooghartige houding tegenover mensen uit dat land en zei zich te willen inzetten voor begrip en samenwerking met de moslim landen.
Na zijn militaire dienst ging hij naar Marokko om daar in het Atlasgebergte als arts te werken. De eerste jaren alleen, na zijn huwelijk met Betty Hintzen voegde zij zich bij hem. Hij was een pionier die niet kwam in het kader van een buitenlandse organisatie, maar zeven jaar in dienst van de Marokkaanse regering werkte voor het daar gebruikelijke salaris.
Daar leerde hij Arabisch, maakte kennis met de islam en deed zijn werk in overleg met de plaatselijke verpleegkundigen en de imam zodat de bevolking vertrouwen in hem kreeg. Daar was hij er getuige van dat het gebruik van hasj onder jongeren veel psychische schade aanrichtte.
Terug in Nederland verzette hij zich dan ook tegen de opvatting dat het gebruik van soft drugs onschadelijk was. Hij kreeg daar toen weinig steun voor, werd soms uitgelachen. Maar het is opmerkelijk dat officiële instanties nu vaststellen dat wiet veel meer risico’s met zich meebrengt dan eerder gedacht en dat een stijgend aantal gebruikers hulp nodig heeft.
Ten aanzien van abortus en het ongeboren leven nam Karel, zelf niet rooms-katholiek, het standpunt in van de RK-kerk (ook anderen waren overigens die mening toegedaan). Toen hij daarvoor onvoldoende steun vond, richtte hij met een aantal collega’s het Nederlands Artsenverbond op en internationaal de World Federation of Doctors Who Respect Human Life . Hij werd van beide de eerste voorzitter en door de paus later benoemd tot ridder in de orde van Sint Silvester.
Ds. dr. Rolf Boiten, stichter van een oecumenische gemeenschap in de Amsterdamse wallen, beschreef hem in de afscheidsdienst als een man die leefde in een tijd dat mensen aan oude waarheden twijfelden en niet wisten waar zij in de toekomst aan vast moesten houden. ‘Maar Karel was nooit een toeschouwer, hij hield voet bij stuk wanneer het ging om bescherming van het leven. En tegelijk was hij zo’n aimabel mens.’
Ondanks zijn sterk afnemende gezondheid bleef Karel deelnemen aan een gespreksgroep van IC. Tenslotte was hij gedwongen thuis te blijven waar hij na een lange ziekte die hij gelijkmoedig onderging is overleden.
Velen zullen zich hem in verschillende fasen van zijn leven herinneren, in dankbaarheid.
Aad Burger