Göteburg 1932 – Voorhout 7 april 2017
Op 7 april overleed Jerker Mila op 85-jarige leeftijd in zijn woonplaats Voorhout. Jerker werd geboren in 1932 in Göteborg, Zweden. Tijdens zijn studie voor de bevoegdheid lesgeven in aardrijkskunde, geschiedenis en religie in Uppsala leert hij zijn eerste vrouw kennen, Ulla Anderson. Ze trouwen in 1965. Het jaar daarop wordt hun zoon Olle geboren. Jerker geeft les aan een middelbare school. Ook speelt hij viool in een orkest. In deze periode zorgt hij vaak voor de jonge Olle wanneer Ulla in het ziekenhuis verblijft vanwege haar astma. In 1973 vertrekt het jonge gezin als missionarissen naar Ethiopië, waar Jerker in het onderwijs werkt in Asmara, de hoofdstad van de provincie Eritrea. Er breken echter al snel roerige tijden aan in het land en in 1974 worden ze genoodzaakt terug te keren naar Zweden, waar Jerker weer gaat werken als leraar. In Hestra bouwen ze een hechte vriendenkring op. Ulla's ziekte wordt haar uiteindelijk fataal en ze overlijdt in 1988.
Al op jonge leeftijd werd Jerker, mede door zijn ouders, geïnspireerd door het gedachtegoed van Morele Herbewapening/Initiatives of Change (IofC). Via het Zweedse team van Morele Herbewapening (MH) was hij nauw betrokken bij activiteiten van MH in Polen. Ook heeft hij jaren lang een actieve rol gespeeld tijdens conferenties in Caux. Het was daar dat hij Hester Groeneweg leerde kennen en haar in de zomer van 1994 ten huwelijk vroeg. Zij trouwden in november van dat jaar. De eerste twee jaar hebben ze afwisselend in hun beider huizen in Zweden en Nederland gewoond, maar zij besloten in 1996 zich in Voorhout te vestigen, waar Hester woonde. Samen hebben ze deelgenomen aan allerlei IofC initiatieven, totdat Jerker in 2010 een ernstig ongeval kreeg met een racefietser. Sindsdien werd zijn leven steeds moeizamer en was hij uiteindelijk beperkt tot rolstoel en bed. Gelukkig behield hij z'n gevoel voor humor, evenals zijn interesse in vrienden en in ontwikkelingen in de samenleving. Vaak hadden ze boeiende gesprekken over levensbeschouwelijke onderwerpen.
Jerker was enorm blij en dankbaar dat Olle en zijn vrouw Elisabeth met hun 8 jaar oude zoon Benjamin bij zijn 85ste verjaardag konden zijn op 13 januari. Hij zat zo te genieten van zijn familie en vrienden die dag, misschien beseffende dat het wel eens z'n laatste verjaardag zou kunnen zijn.
De dankdienst voor Jerker vond plaats in een mooie zaal van crematorium Duin- en Bollenstreek te Lisse. Tijdens de dienst werd muziek gespeeld door drie vrienden van het orkest waar Jerker deel van uitmaakte (in Zweden heeft hij ook in verschillende orkesten gespeeld. Zo was hij tijdens zijn studie 1ste violist in het studentenorkest van de Universiteit van Uppsala). Naast de kist stond een ezel met een paneel waarvan Jerker veel hield, uitbeeldende Vreugde/Extase (naar een tekst van Henri Nouwen). Het is het laatste deel van een grotere compositie van Hester, waarvan hij een powerpoint had gemaakt die in Caux en in heel veel landen is gebruikt als workshop met de titel 'Van conflict naar gemeenschap’. Begin juni was er in Zweden een herdenking voor Jerker in kleine kring. Zijn as is bijgezet op het kerkhof in Hestra.
Hester had enkele woorden op papier gezet, die aan het begin van de dienst werden voorgelezen door een goede vriendin.
‘Jerker had altijd een klein notitieboekje bij de hand. Hij had de gewoonte gedachten op te schrijven in de vroege ochtend en las daarbij in de Bijbel. Hij zong daarna de psalm die u nu gaat horen, 'Din sol gar äter upp' (de vertaling was weergegeven in de orde van dienst, waarvan hier het eerste couplet: Uw heldere zon stijgt weer op, Bedankt o God, Met kracht en moed en nieuwe hoop, Zing ik met vreugde.
Straks hoort u ook het lied I himmelen, i himmelem. Hier de vertaling:
In de hemel, in de hemel,
waar God woont.
Hoe heerlijk wordt de zaligheid,
hoe enorm groot.
Waar aangezicht tot aangezicht
God zichtbaar is in eeuwigheid,
Zie Heer Sabaoth.
Deze psalm betekende veel voor hem. Na het heengaan van zijn eerste vrouw zong hij deze woorden terugrijdend van het ziekenhuis naar huis. Ook koos hij deze psalm voor haar begrafenis.’
Jerker en Hester zijn 22 jaar gelukkig getrouwd geweest.
Maarten de Pous.