Welke invloed heeft je uiterlijk op je leven? Met deze centrale vraag kwamen op 26 maart vrouwen bijeen in Den Haag voor de dialoogbijeenkomst De Prijs van Schoonheid, georganiseerd door Initiatives of Change en Dialoog in Den Haag.
In een warme, open setting spraken vrouwen van verschillende generaties en culturele achtergronden met elkaar over de zichtbare en onzichtbare impact van schoonheidsnormen, huidskleur, en hoe het voelt om telkens weer langs een maatschappelijke meetlat gelegd te worden.
De aftrap werd verzorgd door Lotty Wolvekamp, voorzitter van Initiatives of Change Nederland. Lotty – een witte Nederlandse vrouw – deelde openhartig haar persoonlijke verhaal: hoe ze als kind jarenlang een ooglapje moest dragen en vaak werd gepest. “Ik heb moeten leren om mezelf te accepteren en van mezelf te houden,” vertelde ze. “Als ik nu mijzelf in de spiegel kijk, kan ik zeggen: ik hou van je.” Haar betoog raakte aan de kern van de middag: schoonheid is niet alleen uiterlijk, maar ook de weg naar zelfliefde, innerlijke kracht en erkenning van je eigen waarde.
Schoonheidsdruk, kleur en oordeel
De verhalen die volgden waren even divers als pijnlijk herkenbaar. Eén deelnemer vertelde: “De titel De Prijs van Schoonheid spreekt me aan omdat het mij letterlijk geld kost om me goed te voelen. De concurrentie is groot. Op social media ziet iedereen er zo perfect uit. De groepsdruk om er mooi uit te zien is enorm.” Een ander deelde hoe haar ouders haar als kind al leerden: “We zien er anders uit – Surinaams-Hindostaans – maar laat je niet klein krijgen.”
Die ‘andersheid’ blijkt vaak nog steeds een bepalende factor in hoe mensen worden beoordeeld. Zoals de vrouw die vertelde dat ze een volledig Nederlands klinkende naam heeft, maar “er zwart uitziet.” Tijdens een sollicitatie werd ze verrast aangesproken met: “Je ziet er anders uit dan wij hadden verwacht.” Haar reactie: “Daar heb je mee te dealen.” Ook een andere deelnemer hoorde bij een overheidsinstantie: “Denk je dat je met jouw accent een functie bij de overheid kunt krijgen?”
Het is een pijnlijk patroon: vrouwen – van welke kleur dan ook – worden beoordeeld, vergeleken en vaak afgewezen op basis van uiterlijk. “Je kan niet zelf verzinnen welke onzekerheden mensen met zich meedragen,” vatte een deelnemer het samen.
Oogst van de dialoog
De bijeenkomst werd afgesloten met het delen van inzichten. Op de oogstkaarten schreven deelnemers woorden als “leerzaam,” “ontroerend,” “bewustwording,” “warm en bevestigend.” Velen gaven aan nieuwe perspectieven te hebben opgedaan en zich gehoord te voelen. Een opvallende wens: meer van dit soort gesprekken, ook onder senioren en jongeren.
Wat deelnemers meenamen? Zelfliefde. Harmonie. Acceptatie. De waarde van andere perspectieven. Het inzicht dat schoonheid niet één vorm kent – en dat het gesprek over colorisme en schoonheidsdruk gevoerd móet blijven worden.
Verder dan woorden
Deze bijeenkomst was geen eindpunt, maar een tussenstation. Het proces van bewustwording en verandering is niet lineair. Zoals één deelnemer het formuleerde: “Ik vond het bijzonder. Zo belangrijk dat mensen elkaar liefdevol en met respect behandelen. Mensen dragen de afwijzing soms jaren met zich mee. Wat een achteloze opmerking kan aanrichten…”
Mijn eigen inzicht
Mijn eigen inzicht als organisator en deelnemer bij deze dialoogbijeenkomst is, welke kleur je ook hebt, vrouwen worden bijna altijd beoordeeld op hun uiterlijk. Daarom blijven we eraan werken om mensen bewust te maken van de vele vormen van uiterlijke én innerlijke schoonheid. Want een sterke, stabiele persoonlijkheid kan je helpen om daar boven te staan – maar het is de samenleving die moet veranderen.
Wil je meedoen aan een volgende dialoog over dit thema?
Stuur een mail naar: uyen.lu@iofc.nl of meld je aan via de website van Initiatives of Change: www.iofc.nl
Uyen Lu
Foto's door Thuan Tu
